Терроризм ва экстремиз, аз як ҷониб, чун вабои аср хатари глобалии ҷиддӣ буда, аз ҷониби дигар, аъмоли он гувоҳаст,ки террорист ватан,миллат ва дину мазҳаб надорад, ҳамзамон як таҳдиде ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷони ҳар сокини кишвар аст. Ин зуҳуроти фалокатбор ҳеҷ умумияте ба дин,аз ҷумла дини мубини ислом надорад.
    Онҳое, ки аз хориҷи кишвар одамонро ба ҷиҳод ташвиқ мекунанд, дар асл хоинони миллат, ватанфурушони зархариданд,ки имрӯз аз Сурияву Ироқ фардо аз Амрикову Аврупо баромад мекунанд.
    Мо ба ҷавонон фаҳмонем, ки бояд муттаҳид,якдил ва дастаҷамъ бошем, ба иғвои хоинон дода нашавем.Ба насли наврас, ҷавонону занон фаҳмондем,ки ҷиҳоди мо ҳифзу ҳимояи ватан, обод кардани он, хизмати падару модар, тарбияи фарзандон тарғиби некиву накӯкорист.
    Имрӯз дар замири занону ҷавонон ҳисси баланди миллӣ, эҳсоси худшиносиву ватандӯстӣ, ахлоқи ҳамида,сабру таҳаммул, омӯзиши илму дониш ва ҳунари муосир,ҷиддияту меҳнатдӯстӣ ва эҳтироми волоияти қонун ташаккул бояд ёфт.Ҷавонон дар оянда ҳамчун намояндагони сазовор ва шоистаи миллати хеш Ватани азизамонро дар арсаи ҷаҳонӣ муаррифӣ карда,рисолати таърихӣ ва эҳсоси масъулияти хешро дар баробари ниёгони гузашта, ҷомеаи имрӯза наслҳои оянда амиқ дарк намоянд.
     Мо миллати хушбахт имрӯз таҳти роҳбарию ҳидоятҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, мӯҳтарам Эмомалӣ Рахмон  ваҳдати комилро ба даст оварда, дар фазои орому осуда зиндагӣ карда истодаем. Ва ҳар яки моро зарур аст, ки ин неъмати бебаҳову беназирро бояд ҳамеша ҳифз намоем ва нагузорем, ки  дигарбора  ба он газанде бирасад. Аз ҳар яки мо фақат як чиз лозим аст, ки ҳама вақт зираку ҳушёр бошем ва зиракии сиёсиро аз даст надода, ба фитнаи роҳгумшудагон ҳаргиз бовар накарда, ба гапҳои беасосу игвоангез вокунишҳои саривақтӣ  гардонда, насли наврасу ҷавонро аз найрангу нияти нопоки ин  афрод ҳушдор диҳем. Мо он вақт ин падидаро решакан карда метавонем, агар дар забон як, дар умқи дил як, дар амал як бошем. Бетараф ва тамошобин набошем ва барои ояндаи дурахшон бо тамоми қувва ҷиду ҷаҳд намоем.

КИ ҲХДТ ДАР НОҲИЯИ РУШОН